گناهکار

انگار نوشتنهای هر شب و هر روزم هم دردی از من دوا نمیکنه ، انگار دلتنگی با این چیزا درمان نمیشه ، انگار هر چی بیشتر ازش مینویسی حال دلت خراب تر میشه و بس ، مخصوصا اون زمانی که مواجه میشی با سوال های گوناگون و همدلی این وسط نمیبینی و مجبور میشی خودتو تو یه جلسه ی محاکمه ببینی در حالی که داری از خودت دفاع میکنی و مدرکی برای اثبات بی گناهیت وجود نداره و اطرافت پر میشه از شهود گوناگون و تو خودتو تنها بی وکیل در بین تمام اونها پیدا میکنی ، حالا دیگه هر چه قدر هم صحبت کنی گوش هیچ کسی بهش بدهکار نیست اصلا تو شنیده نمیشی ، میشی متهم ردیف اول پرونده و محکومت میکنن به حبس ابد ، اینجا فقط زندانی وجود نداره تو محکوم به حبس ابد درون خودت میشی ....